Amsterdam is een leuke stad, een gezellige stad en ook, helaas, een vieze stad. Al langere tijd erger ik me aan de enorme hoeveelheid zwerfvuil die er ligt, ook in mijn woonwijk. Nu is mijn motto dat je als je je ergert twee dingen kunt doen: in geval je er zelf niets aan kunt veranderen je verbazen, in geval je er zelf wel iets aan kunt doen er verantwoordelijkheid voor nemen. En zo ben ik sinds november op IJburg regelmatig doende met een vuilgrijper.
Soms spreken mensen me aan. Behalve dankbetuigingen zijn er beschuldigingen richting de wind, de vogels en de boten. Maar de wind produceert al dat zwerfvuil niet, die neemt alleen maar mee wat de mens achteloos van zich heeft geworpen. Vogels pikken hooguit de vuilniszakken stuk die de mens gemakshalve naast de afvalcontainers zet. En toen ik onlangs voor mijn werk de Marnixstraat door moest, viel me ook daar weer op hoeveel zooi daar ligt terwijl ik hier toch echt nog nooit een boot heb gezien.
Veelal worden de industrie, de agrarische sector en luchtvaartmaatschappijen alleen maar geblaimd voor de wereldwijde vervuiling. Maar in alle gevallen is het toch echt de mens die er debet aan is. Sinds ik met de vuilgrijper in de weer ben heb ik alleen al aan de Bert Haanstrakade 34 (!!!!) vuilniszakken vol zwerfvuil gevuld. Aangezien het mij niet lukt het afval te verwijderen dat tussen de braamstruiken is gesmeten of verder weg tussen de rotsblokken die de wandelpromenade van het IJmeer scheiden, zal dit toch gaandeweg in het water belanden. Arme vogels, arme vissen! En uiteindelijk ook: arme mensenkinderen die op deze aarde verder moeten als ikzelf al lang mijn laatste adem heb uitgeblazen.
De verantwoording hiervoor reikt verder dan enkel de mijne. Het probleem van de vervuiling verdient een gezamenlijke aanpak. Vandaar dat ik mij graag bij dit initiatief aansluit. Verder hoop ik op 16 februari aanstaande bij ‘IJburg droomt, IJburg’ doet medestanders te vinden om het probleem van het vele zwerfvuil op IJburg aan te pakken. Het is fijn te merken dat er meer mensen individueel aan de gang zijn met het opruimen ervan, maar ik denk dat er meer nodig is, onder meer in de vorm van bewustmakende voorlichting en organisatie van gezamenlijke opruimacties waarbij via de scholen de jeugd wordt ingeschakeld.
Lieneke Koornstra - de Doelder
Soms spreken mensen me aan. Behalve dankbetuigingen zijn er beschuldigingen richting de wind, de vogels en de boten. Maar de wind produceert al dat zwerfvuil niet, die neemt alleen maar mee wat de mens achteloos van zich heeft geworpen. Vogels pikken hooguit de vuilniszakken stuk die de mens gemakshalve naast de afvalcontainers zet. En toen ik onlangs voor mijn werk de Marnixstraat door moest, viel me ook daar weer op hoeveel zooi daar ligt terwijl ik hier toch echt nog nooit een boot heb gezien.
Veelal worden de industrie, de agrarische sector en luchtvaartmaatschappijen alleen maar geblaimd voor de wereldwijde vervuiling. Maar in alle gevallen is het toch echt de mens die er debet aan is. Sinds ik met de vuilgrijper in de weer ben heb ik alleen al aan de Bert Haanstrakade 34 (!!!!) vuilniszakken vol zwerfvuil gevuld. Aangezien het mij niet lukt het afval te verwijderen dat tussen de braamstruiken is gesmeten of verder weg tussen de rotsblokken die de wandelpromenade van het IJmeer scheiden, zal dit toch gaandeweg in het water belanden. Arme vogels, arme vissen! En uiteindelijk ook: arme mensenkinderen die op deze aarde verder moeten als ikzelf al lang mijn laatste adem heb uitgeblazen.
De verantwoording hiervoor reikt verder dan enkel de mijne. Het probleem van de vervuiling verdient een gezamenlijke aanpak. Vandaar dat ik mij graag bij dit initiatief aansluit. Verder hoop ik op 16 februari aanstaande bij ‘IJburg droomt, IJburg’ doet medestanders te vinden om het probleem van het vele zwerfvuil op IJburg aan te pakken. Het is fijn te merken dat er meer mensen individueel aan de gang zijn met het opruimen ervan, maar ik denk dat er meer nodig is, onder meer in de vorm van bewustmakende voorlichting en organisatie van gezamenlijke opruimacties waarbij via de scholen de jeugd wordt ingeschakeld.
Op de link de column die ik schreef naar aanleiding van mijn eerste opruimactie.
www.supervisionair.nl/lekker-makkelijk/